شریف بن عبدالحسین نجفی جواهریجواهری، آل، خاندان علمی شیعی در قرن سیزدهم تا پانزدهم در عراق است. یکی از شخصیت‌های این خاندان شریف بن عبدالحسین نجفی جواهری است. ۱ - معرفی اجمالیشیخشریف جواهری، فقه را نزد میرزای شیرازی، میرزاحسین خلیلی تهرانی و محمدحسین کاظمی فراگرفت و از کاظمی اجازه روایت داشت. او از شاگردان خاص شیخ محمدهادی تهرانی بود. در نجف به کار خطابه اشتغال داشت. [۱]
محمد حرزالدین، معارف الرجال فی تراجم العلماء و الادباء، ج ۱، ص۳۶۱ـ۳۶۲، قم ۱۴۰۵.
[۲]
جعفر بن باقر آل‌محبوبه، ماضی النجف و حاضرها، ج۲، ص۱۱۰، بیروت ۱۴۰۶/ ۱۹۸۶.
[۳]
محمدمحسن آقابزرگ طهرانی، طبقات اعلام الشیعه: نقباءالبشر فی القرن الرابع عشر، ج۱، ص۸۳۶ ـ۸۳۷، مشهد ۱۴۰۴.
او به هنگام سربازگیری اجباری حکومت عثمانی برای خدمت نظام، عراق را ترک کرد و به ایران آمد و چهار سال در بروجرد ماند و در آن‌جا از درس سیدمحمود طباطبایی (صاحب المَواهِبُ السِّنِیه، متوفی ۱۳۰۰) بهره برد. سپس به نجف بازگشت و در ۱۳۱۴ در آن‌جا وفات یافت و در مقبره خانوادگی‌شان به خاک سپرده شد. [۴]
محمد حرزالدین، معارف الرجال فی تراجم العلماء و الادباء، ج۱، ص۳۶۲، قم ۱۴۰۵.
[۵]
جعفر بن باقر آل‌محبوبه، ماضی النجف و حاضرها، ج۲، ص۱۱۰ـ ۱۱۱، بیروت ۱۴۰۶/ ۱۹۸۶.
۲ - آثاراز وی دو اثر بر جای مانده است: مقتل ابی‌عبداللّه الحسین که در ۱۳۳۰ چاپ شده است [۶]
محمدمحسن آقابزرگ طهرانی، الذریعه الی تصانیف الشیعه، ج۲۲، ص۲۵، چاپ علی‌نقی منزوی و احمد منزوی، بیروت ۱۴۰۳/۱۹۸۳.
و مُثیرُالاَحزان فی احوال الائمه الاثنَی عشر امناء الرحمن، در دو جلد، که بارها به چاپ رسیده است [۷]
آستان قدس رضوی، کتابخانه، ج۵، ص۳۱۲.
[۸]
کورکیس عواد، معجم المؤلفین العراقیین فی القرنین التاسع عشر و العشرین، ج۲، ص۹۰، بغداد ۱۹۶۹.
[۹]
محمدهادی امینی، معجم‌المطبوعات النجفیه: منذ دخول الطباعه الی نجف حتی الان، ج۱، ص۳۰۰، نجف ۱۳۸۵/ ۱۹۶۶.
[۱۰]
خانبابا مشار، مؤلفین کتب چاپی فارسی و عربی، ج۳، ستون۴۲۱، تهران ۱۳۴۰ـ۱۳۴۴ ش.
۳ - فرزندانشیخ شریف دو پسر به نام‌های محسن و عبدالرسول داشت. ۴ - پانویس
۵ - منبعدانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة‌المعارف اسلامی، برگرفته از مقاله «جواهری»، شماره۵۱۷۳. |